Wil de bouwer.

Wie zich de laatste tijd heeft afgevraagd waarom er zo weinig gepost wordt op dit blog, of wie Wil of mij volgt op facebook en zich afvraagt wanneer die logeerkamer nou eens af is, er is nieuws te melden.

Sinds 23 januari jl. (hihi jongstleden, je vraagt je af of dat wel geldt voor zo’n lange tijd geleden) is Wil begonnen met het maken van een logeerkamer. Met de (toen nog misschien) komst van een kleinkind in het achterhoofd begonnen mijn gedachten te spelen met het idee van een logeerkamer in ons huis. In de grot dan wel te verstaan want uitbouwen is lastig en dan hebben we weer vergunningen nodig en zo. Nu hebben we in de heuvel nog ruimte zat om uit te hakken en dus is Wil aan de slag gegaan.

Een goede verdeling vind ik dat; ik bedenk en Wil voert uit. Wil is dan ook een echte bikkel en als ze begint dan gaat ze ook door. De logeerkamer is uitgehakt ten noorden en oosten van de kast die wij zo treffend ‘de bodegakast’ pleegden te noemen. Daar was al een flink begin en daar was ook de meest voor de hand liggende plek om te gaan hakken. Na uren, dagen, weken, maanden van hakken (alleen als we geen gasten hadden, want het kabaal is door de hele heuvel heen hoorbaar) is de logeerkamer dan eindelijk klaar. Pffff, wat een opluchting. Wil is bijna doof, want natuurlijk gebruikt ze geen gehoorbescherming. Ons huis is weer gewoon bewoonbaar want alle kastruimte is hersteld en weer in gebruik genomen. En last but nog least: Ik wordt niet meer lelijk aangekeken omdat ik niets doe aan die logeerkamer, die toch mijn idee was.

Het bouwen van een muur om een lege ruimte heen en zo een kamer creëren, is een peulenschil vergeleken bij het uithakken van een ruimte die geheel gevuld is met rots, aarde en stenen. Dit soort werk, is iets om nog eens goed over na te denken voor je er aan begint! Wil heeft het idee, mij en zichzelf (omdat ze er toch uiteindelijk zelf aan begonnen is) aardig wat keren vervloekt voor er een resultaat zichtbaar werd en de ruimte dan toch eindelijk definitieve vormen aan begon te nemen.

In aanvang heb ik wat foto’s gemaakt:

Wil had al eens planken gemaakt in die kast en daar moesten er eerst een stel van verdwijnen om de ruimte verder uit te kunnen hakken. Na dit werk heb ik lange tijd geen foto’s gemaakt. De ruimte was daarvoor te donker en te grauw. Die foto’s zouden niets geworden zijn, je ziet het gewoonweg niet in 2D. Nadat Wil de kasten weer had gebouwd en de vloer getegeld, begon het weer wat te worden. Oh ja, ik heb wél wat gedaan aan deze kamer. Ik heb geholpen met witten. Dat witten is echt nodig kan ik je vertellen, maar staat niet in verhouding tot wat Wil negen maanden lang heeft gedaan. En wonderwel rond de tijd dat de logeerkamer afkwam, is ook ons eerste kleinkind geboren.

Foto’s:

Links de witte kast die er al stond en kon blijven staan, met daar rechts op die foto het nieuwe gedeelte in aanbouw. Op de rechter foto een deel van de nieuw gebouwde kast.

Links een kijkje vanaf het hoofdeinde van het bed en rechts vanaf het voeteneinde.

Zoals het een grot betaamt, ‘s zomers lekker koel en ‘s winters lekker warm. Logees, kom maar op!!